Het einde van het jaar nadert, en daarmee een moment van bezinning. Een moment om stil te staan bij wat we samen hebben bereikt, maar ook bij wat er nog voor ons ligt. Allereerst ben ik al onze collega's, én onze partners, dankbaar voor de samenwerking en de niet-aflatende inzet in een jaar dat, laten we eerlijk zijn, allesbehalve eenvoudig was.
Het afgelopen jaar stond in het teken van grote uitdagingen. De druk op de jeugdzorg blijft toenemen, de arbeidsmarkt is, en blijft voorlopig, krap. We zien een groeiende complexiteit van casussen. We hebben binnen de hele keten te maken met wachtlijsten, bezuinigingen op specialistische jeugdzorg en de afbouw van gesloten jeugdzorg. Ook onze organisatie voelt de impact. In deze uitdagende context was het inspirerend om te zien hoe de wil om het maximale te blijven doen, ondanks alle beperkingen, steeds weer naar voren kwam. We hebben stappen gezet in de samenwerking met proeftuinen, intensiever samengewerkt met Veilig Thuis en werken gezamenlijk aan alternatieven voor de lacunes in het zorgaanbod, een betere doorloop van de justitiële keten en nieuwe aanpakken voor preventie van criminaliteit en in de gezamenlijke aanpak van huiselijk geweld. We hebben samen laten zien waar we voor staan: het belang van het kind. Want uiteindelijk is dat waar we het allemaal voor doen.
Tegelijkertijd was het ook een roerig jaar voor onze eigen organisatie. De herinrichting bracht onzekerheid voor medewerkers en het vertrek van collega’s betekent dat waardevolle kennis en netwerken verloren kunnen gaan. Dit vraagt in 2025 om een hernieuwde investering in relaties, zowel intern als extern, zodat we sterk staan voor de toekomst.
In 2025 gaan we verder bouwen. Meer dan ooit stellen we onze jeugdbeschermer centraal – de professional die dagelijks het verschil maakt – zodat zij op hun beurt de cliënt centraal kunnen zetten. En daarbij hebben onze ketenpartners nodig om dit goed te kunnen doen. Laten we daarom goede voornemens maken: Laten we elkaar blijven opzoeken en blijven denken aan wat wél kan.
Dit vraagt om openheid, eerlijkheid en het benoemen van ongemak naar elkaar, zodat we met elkaar kunnen groeien. Het vraagt ook om elkaar te steunen en vast te houden. We moeten barrières tussen organisaties blijven wegnemen en elkaar blijven informeren. Organisatiebelangen mogen nooit in de weg staan van onze gezamenlijke opdracht: het belang van het kind.
Sluit ik af met het toewensen van fijne feestdagen en een gezond, hoopvol nieuw jaar. Laten we samen verder bouwen aan zo goed mogelijke jeugdzorg voor de kinderen in Rijnmond die dat nodig hebben. Ik kijk ernaar uit om dat ook in 2025 samen te doen!
Warme groet,
Inge Vermeulen
