De maand december is aangebroken. Traditioneel dé feestmaand met Sinterklaas, Kerstmis en oud & nieuw. Voor veel volwassenen en kinderen iets om naar uit te kijken; elkaar verwennen met cadeaus, lekker eten en gezelligheid met familie en vrienden. Voor kinderen begint dat feest al bij Sinterklaas. De spanning van de komst van de Sint, je schoen zetten en veel cadeaus. De magie van dit feest maakt dat kinderen hier enorm van genieten. Dat zagen we toen Sint bij JBRR op bezoek kwam voor de kinderen van onze medewerkers. Maar hoe beleven ‘onze’ kinderen - met wie we vanuit JBRR werken - zo’n feestmaand?
In veel gevallen wonen deze kinderen niet in een harmonieus gezin of niet bij hun eigen ouders. Geld voor cadeaus is er vaak niet en met Kerstmis samen lekker eten zit er ook niet altijd in. Volgens het traditionele kerstverhaal, zoals beschreven in de Bijbel, wordt de jonge Maria verliefd op timmerman Jozef. Op een dag komt een engel haar een boodschap brengen. Ze zal de zoon van God baren en dit nieuwe leven gaat zorgen voor liefde en vrede op aarde. Kerstmis is het feest van licht, nieuw leven en liefde. En dat laatste is wat veel van ‘onze’ kinderen te weinig in hun leven krijgen.
Dat die liefde, juist in de fase dat kinderen opgroeien, cruciaal is voor hun ontwikkeling werd me afgelopen dagen extra duidelijk. In de tweedaagse ontmoeting met collega bestuurders van de andere GI’s nam Janneke Majoor (klinisch psycholoog) ons mee in de impact van trauma in zorgorganisaties. Ze vertelde dat trauma’s een weg vinden in organisaties via cliënten, medewerkers en wat er in de organisatie zelf gebeurt. Ze vertelde ook hoe stress in ons brein werkt. En hoe belangrijk rust en onderlinge verbinding hierbij zijn. Daar wilde ik meer van weten en dus bestelde ik het boek van Bruce Perry uit haar presentatie. Kinderpsychiater Bruce Perry helpt dagelijks getraumatiseerde kinderen. Bevlogen en met compassie vertelt hij in zijn boek “De jongen die opgroeide als hond” over kinderen zoals Laura, een vierjarig meisje met een groeiachterstand, dat meer baat had bij een grote dosis liefde dan bij speciale diëten; Connor, die als baby lange tijd aan een stuk alleen werd gelaten en die opbloeide door massage en muziektherapie. Aangrijpend en ongelofelijk waaraan deze kinderen blootgesteld worden. Net als veel kinderen in Rijnmond die bij ons belanden en een groot trauma bij zich dragen. Maar het boek leert me ook hoe verbluffend eenvoudig het lijkt wat deze kinderen echt kan helpen en dat is liefde. Daar heeft ieder kind toch recht op? Ik hoop dat ‘onze’ kinderen deze kerst het grootste cadeau ‘liefde’ ontvangen. Met die gedachte wens ik jullie allemaal een liefdevol kerstfeest.
