Binnen JBRR gaan we starten met een ‘cliëntbureau’: een centrale plek waar het cliëntperspectief geborgd is. Het bureau is het aanspreekpunt en communicatiekanaal voor cliënten. Ook wordt er waardevolle feedback vanuit de ervaringen van onze gezinnen verzameld en gedeeld.
Vanaf nu delen we iedere maand nieuws rondom onze cliënten:
- een praktijkverhaal: welke feedback krijgen we van onze cliënten?
- onze cliëntenraad: waar zijn zij mee bezig?
- niet tevreden: feedback van cliënten
- aandachtspunten en verbeteringen: wat doen we met de feedback van cliënten?
Deze maand gaan we van start!
Cliëntenraad: reacties uit de wachtruimte
De cliëntenraad heeft afgelopen december de bezoekers in onze wachtruimte gevraagd naar hun wensen voor JBRR. Hierop zijn veel reacties opgekomen. De cliëntenraad wil er een aantal graag delen:
- ‘Ik zou graag meer vrolijke gezichten zien!’
- ‘Ik wens dat er veel liefde wordt uitgestraald.’
- ‘Ik hoop op veel geluk, liefde en mooie vergaderingen.’
- ‘Mijn wens voor 2020 is dat alle kinderen een veilig thuis mogen hebben en een hele hoop liefde mogen krijgen’
- ‘Ik zou graag willen dat jullie blijven werken aan de vooruitgang die er gaande is.’
- ‘Mijn wens is meer tijd voor je ‘werk’, de mensen, maar ook voor jezelf als jeugdbeschermer.’
- ‘Ik wens JBRR veel succes toe met de nieuwe werkwijze. Ik hoop dat iedereen hierdoor kan doen wat hij leuk vindt en waar hij goed in is en dat de cliënten daarmee de best mogelijke begeleiding krijgen.’
Praktijkvoorbeeld: een bijzonder cadeau
Onze jeugdbeschermer Gaby is onlangs verrast met een fles wijn en twee persoonlijk gegraveerde champagneglazen met daarop de ‘beste jeugdzorgmedewerker award’. Dit cadeau kreeg ze afgelopen kerst van een vader als dank voor de prettige samenwerking.
Gaby vertelt: “Deze vader heeft een aantal kinderen met een OTS. Hij verblijft langdurig in detentie vanwege moord. Ondanks zijn verblijf in detentie, speelt hij in het leven van de kinderen nog steeds een grote rol. Hij belt hen dagelijks en stuurt het gezin aan vanuit de gevangenis. De samenwerking met jeugdbescherming verliep niet altijd makkelijk. Als het goed gaat met vader en hij een goede samenwerking heeft met de hulpverlening, komt dit ten goede aan de (samenwerking met) de kinderen. Een goede samenwerking met is daarom extra belangrijk.”
Toen Gaby bij deze situatie als jeugdbeschermer betrokken raakte, wilde ze dit daarom anders aanpakken. Ze vroeg de vader tijdens haar kennismaking; ‘Wat heeft u van mij nodig om samen te werken?’ Hij noemde dat hij Gaby vaker wilde zien en stelde een frequentie voor van eenmaal per zes weken. Over één of twee jeugdbeschermers aan tafel noemde vader dat hij liever één jeugdbeschermer zag. Hij voelde zich dan gelijkwaardiger, zei hij. Gaby besloot hierin te voorzien en zag deze tegemoetkoming als een basis voor samenwerken. Zoals afgesproken bezocht Gaby vader na zes weken opnieuw en zij kwam toen alleen. Gaby besprak met vader de noodzakelijke dingen maar stelde ook persoonlijke vragen die niet perse noodzakelijk waren voor de begeleiding. Het waren vragen die haar persoonlijk interesseerden. Ze vroeg bijvoorbeeld naar zijn andere kinderen. Hij vertelde Gaby na afloop dat hij zich echt gehoord voelde en vroeg of hij haar een ‘brasa’ mocht geven. En dat mocht.
Gaby gaat nog steeds iedere zes weken op bezoek bij deze mijnheer. De vader wordt bij alles rondom de kinderen betrokken en voelt zich serieus genomen en gehoord. Hij voelt dat er écht naar hem wordt geluisterd. Afgelopen december werd Gaby op kantoor verrast met het cadeau. Ze vroeg: ‘Waarom heb je mij dit cadeau gedaan?’ De vader vertelde: ‘Jij bent nu zes maanden onze jeugdbeschermer. Je slaat spijkers met koppen. Je bent open en eerlijk. En als je iets niet gedaan hebt, dan zeg je het ook. Er is nu echt verandering en daar ben ik je heel dankbaar voor’.
Feedback van een jeugdige: communicatie met de jeugdbeschermer
Tijdens een spreekuur bij de gemeentelijke kinderombudsman vertelt een pupil dat zij zich niet door haar jeugdbeschermer gehoord voelt. Ze krijgt geen antwoord op de vragen die zij via WhatsApp stuurt en tijdens een evaluatiegesprek vraagt de jeugdbeschermer niet naar haar mening.
In een face toe face contact vraagt de jeugdbeschermer hoe zij het contact tussen hen ervaart en wat ze minder goed vindt gaan. De jeugdige vertelt dat zij had gewild dat de jeugdbeschermer vaker had gevraagd hoe het met haar gaat en niet alleen voor of tijdens evaluatiemomenten. Samen met de jeugdige zijn de WhatsApp berichten besproken en welke verwachtingen zij naar elkaar hebben.
Dit voorbeeld is één van vele die laat zien hoe belangrijk het voor jeugdige is om te weten wat zij van hun jeugdbeschermer kunnen verwachten. “Op welke dagen is de jeugdbeschermer bereikbaar, op welke berichten reageer je als jeugdbeschermer, maar ook welke taken heeft een jeugdbeschermer”.
Als jeugdbeschermer is het goed om bewust te zijn dat het onvoldoende uitspreken van verwachtingen het gevoel kan geven dat een jeugdige zich niet gehoord of gezien voelt. Het kan al in de kleine dingen zitten, door vaker te vragen hoe het met een jeugdige gaat of interesse hebben in de dagelijkse bezigheden van een jeugdige.
Dat kan beter
Onze organisatie wil leren van de ervaringen van kinderen die met ons te maken hebben en hun ouders/verzorgers. Deze ervaringen helpen ons om de hulpverlening te verbeteren.
Ook het onderzoek door de Commissie de Winter (2019) laat zien dat hier behoefte aan is. Een aanbeveling vanuit dit onderzoek is dan ook om meer aandacht te schenken aan de ervaringen van het kind zelf tijdens zijn verblijf in de jeugdzorg. De effecten van ons handelen kunnen namelijk voor ieder kind anders zijn.
Gesprekken rondom dit thema moeten op individueel en organisatieniveau worden gevoerd. Daarom organiseert JBRR in 2020 drie dialoogsessies waarbij cliënten en medewerkers vanuit alle lagen van de organisatie worden uitgenodigd. Lees hier het verslag van de dialoogsessie van donderdag 30 januari jl.
